بررسی تأثیر ارزش آفرینی استراتژیک سرمایه انسانی بر بهره وری نیروی انسانی به واسطه نقش میانجی بهروزی شغلی (مطالعه موردی: کارکنان بانک ملی استان آذربایجان غربی)

مقااله حاضر تأثیر ارزش آفرینی استراتژیک سرمایه انسانی بر بهره وری نیروی انسانی به واسطه نقش میانجی بهروزی شغلی در کارکنان بانک ملی استان آذربایجان غربی را بررسی می کند. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق حاضر، کلیه کارکنان بانک ملی استان آذربایجان غربی است. حجم کل جامعه کارکنان 606 نفر بوده است که از این تعداد 235 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. در سطح استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های گلموگروف-اسمیرنف،r پیرسون و معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS و لیزرل استفاده شده است. ابزار جمع­آوری داده ها، پرسش نامه های استاندارد می­باشد. که پس از سنجش روایی و پایایی آن، در اختیار نمونه­ آماری قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده­ های آماری از روش­های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. برای تحقق اهداف تحقیق حاضر شش فرضیه اصلی تدوین گردید که جهت تایید یا رد فرضیه­ها از معادلات ساختاری(تحلیل مسیر) استفاده شد. نتایج بررسی حاکی از آن است که در چارچوب ابعاد بهروزی شغلی کارکنان،روابط سازمانی مثبت به اندازه(60/0)، خودپذیری حرفه ای به اندازه(51/0)، خودمختاری در شغل به اندازه(13/0)، هدفمندی شغلی به اندازه (27/0)، روابط تسلط بر محیط به اندازه (25/0)، پیشرفت در شغل به اندازه(40/0)، باعث افزایش تأثیر ارزش آفرینی استراتژیک سرمایه انسانی بر بهره وری نیروی انسانی می­شوند.